Wonen en werken in Seedorf

Wonen en werken in Seedorf, gezien door de ogen van een kornet Martin Evers (PC Tweede peloton, Bravo Eskadron 1986): Mijn 8 maanden bij 103 Verkbat. Nadat ik, als beste van mijn klas, was geslaagd voor het SROC, werd ik – tegen mijn wil, ik wilde niet in het buitenland geplaatst worden – in maart 1986 geplaatst in Seedorf. Ik werd PC 2-B-103 Verkbat. Het is nog waard te vermelden dat ik op het SROC was voorbestemd als pc-wielverkenning bij de infanterie, zodat ik nog 2 maanden een blanco baret en ‘Nulli Cedo’ heb gedragen. Na die 2 maanden werd ik naar de cavalerie ‘omgekat’. Dat kon en mocht allemaal. Kom daar nu eens om binnen het ‘flexibel personeelssysteem’…. Mijn eerste belevenis: met twee plunjebalen naar Nunspeet om daarvandaan via Zwolle met de “verlof bus” naar Seedorf te reizen. Een eindeloze dag in maart, onderbroken door de mogelijkheid wat te eten onderweg. Maar niemand had verteld dat het wel handig zou zijn om, voor onderweg, DMarken mee te nemen. Het toeval wilde dat de chauffeurs dat wel wisten en die hadden zo, behalve de gratis maaltijd van de uitbater in de keuken, hun eigen wisselkoersen. Rekenen was de meeste huzaren niet gegeven. De aankomst was na 20.00 uur lokale tijd, dus in volledig duister. Dat brengt me direct op de eerste thuisreis, ook met de verlof bus, want dat was de eerste keer verplicht. Als oudste kornet aan boord was ik natuurlijk ‘bus commandant’. Er gingen plunjebalen onderin die vierkant waren van de belastingvrije stereotorens die erin zaten. Rugzakken waren gevuld met drank, sigaretten of autoradio’s. Zo kwamen we bij Zwartemeer bij de grensovergang en douanecontrole, want die had je toen nog. Douane en KMar aan boord: “Kornet, we vragen dadelijk of iemand iets heeft aan te geven. Als niemand reageert, dan pikken we er tien uit om te controleren. Vinden we iets, dan wordt iedereen gecontroleerd”. Aldus geschiedde. Hoe het mogelijk is dat men toen niets aantrof, is mij tot op de dag van vandaag een raadsel. 1986-1988 Deel van het B-Esk; o.a. owi Pedro Haans, EC ritm Harm Beute en Plv EC elnt Michiel Dulfer De volgende ochtend was de kennismaking met de eskadronsstaf. De EC was de ritmeester Beute en de plaatsvervanger eerste luitenant Dulfer. Al snel mochten we hen, als er geen derden bij waren, Harm en Chiel noemen. Beiden waren kleurrijk, ieder op hun eigen manier. Met beide heb ik nog onregelmatig contact dus het klopte dat er banden voor het leven werden gesmeed. Om het rijtje kleurrijke figuren nog uit te breiden: PC-1 was Frits de Zwart. Tijdens een verplaatsing gedurende de oefening ‘Entre-Nous’ zie ik hem nog door een dorpje rijden. 121

123 Online Touch Wonen en werken in Seedorf Home


You need flash player to view this online publication